Παρακολουθείς αυτές τις ημέρες το timeline σου στο Twitter και το πιο δημοφιλές hastag είναι το #Grcrisis και αρχίζεις πλέον να αναρωτιέσαι αν οι Έλληνες ξαναέγιναν πολιτικά όντα. Το πιθανότερο είναι πως είδαμε τα πολύ δύσκολα και αποφασίσαμε ότι πρέπει να ξανασχοληθούμε με τα κοινά. Και εκεί αρχίζεις να αναρωτιέσαι τι πήγε στραβά σε αυτή τη χώρα. Πολλές οι απαντήσεις σίγουρα και κυριολεκτικά όλοι οι Έλληνες έχουν από μία άποψη σε αυτό το σημείο. Και πολλοί εντοπίζουν το πρόβλημα στη δυσλειτουργία του δημοσίου τομέα.
Στο δημόσιο έχει χαθεί μία από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες της μεταπολιτευτικής Ελλάδας: η αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών προκειμένου το ελληνικό Δημόσιο να εκσυγχρονιστεί, να γίνει περισσότερο παραγωγικό και να είναι περισσότερο φιλικό για τους πολίτες. Αν οι ψηφιακές τεχνολογίες είχαν αξιοποιηθεί, έστω και κατά το ήμισυ των προτάσεων που είχαν γίνει από όλες τις κυβερνήσεις, τότε η φοροδιαφυγή θα είχε περιοριστεί σημαντικά, οι δαπάνες του δημοσίου τομέα θα είναι περισσότερο ελέγξιμες και ενδεχομένως να μην χρειαζόταν να γίνουν τόσες απολύσεις.
Όσον αφορά στους λόγους της μη υλοποίησης των προτάσεων, μη νομίζετε ότι ήταν μόνο τα συμφέροντα των φοροφυγάδων που απέτρεψαν την εγκατάσταση ψηφιακών μηχανισμών. Ένας από τους βασικούς λόγους ήταν, είναι και θα είναι η απροθυμία των στελεχών στις μεσαίες βαθμίδες της γραφειοκρατίας του ελληνικού Δημοσίου να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Είναι όλα αυτά τα στελέχη και εργαζόμενοι που σπεύδουν να δηλώσουν ότι γνωρίζουν από υπολογιστές για να εισπράξουν το σχετικό επίδομα, αλλά αποφεύγουν να ανοίξουν το PC εκτός και αν είναι να παίξουν πασιέντζα (δυστυχώς δεν είναι τρόπος του λέγειν αυτό, το έχουμε δει να συμβαίνει αρκετές φορές).
Φυσικά, πολλά εμπόδια έφεραν και φέρνουν και όσοι έχουν να χάνουν από την αυτοματοποίηση των διαδικασιών. Σκεφτείτε να ενοποιηθούν τα μητρώα και να μη χρειάζεται να πάει ο πολίτης σε δέκα διαφορετικές υπηρεσίες προκειμένου να μπορέσει να αγοράσει ένα σπίτι. Σκεφτείτε πόσο πιο εύκολο θα ήταν για όλους μας να λαμβάνουμε ηλεκτρονικά τις βεβαιώσεις του Δημοσίου. Πως; Με την ηλεκτρονική υπογραφή, φυσικά, ένα project που συζητιέται δέκα χρόνια τώρα. Και ίσως να λέω και λίγα.
Ένα είναι το βέβαιο. Χρειάζονται αλλαγές στη νοοτροπία μας και ειδικά στους εργαζόμενους του Δημοσίου τομέα. Κάτι που -πλέον- το παραδέχονται και οι ίδιοι. Μόνο που το πρόβλημα είναι ότι ο καθένας θεωρεί ότι είναι εντάξει απέναντι στους άλλους και οι υπόλοιποι είναι που φέρνουν τα εμπόδια στις αλλαγές. Άποψη που έχει και σχεδόν όλη η ελληνική κοινωνία: οι αλλαγές είναι απαραίτητες, αρκεί να μην επηρεάζουν τη δική μας καθημερινότητα. Με αυτή τη λογική, στον πάτο θα παραμείνουμε για πολύ ακόμη.
