Εφαρμογές όπως το Waze ή οι χάρτες της Google και της Apple δίνουν ένα δυνατό χέρι βοηθείας στον οδηγό, με πληροφορίες για πιθανές καθυστερήσεις στην πορεία του και για ενδεχόμενη εμφάνιση του εχθρού κάθε εποχούμενου, του μποτιλιαρίσματος.
Ή μήπως δεν είναι έτσι;
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια καταλήγουν στο συμπέρασμα πως η χρήση των εφαρμογών πλοήγησης και οι πληροφορίες κίνησης που δίνουν δεν λύνουν το μποτιλιάρισμα. Αντιθέτως, το ενισχύουν.
Στην εποχή της οδήγησης χωρίς εφαρμογές, ο κάθε οδηγός είτε υπέμενε το μποτιλιάρισμα είτε κατέφευγε σε μια εναλλακτική διαδρομή μέσα από στενά, στενάκια, περιφερειακούς δρόμους. Κάθε οδηγός που ακολουθεί συγκεκριμένες διαδρομές έχει και κάποιες εναλλακτικές χαραγμένες στο προσωπικό του GPS και τις ενεργοποιεί κατά προτίμηση. Βέβαια αν στην εναλλακτική πορεία πέσεις πάνω σε σκουπιδιάρικο ή σε κάποιον του κινήματος “δυο λεπτάκια θα κάνω” είναι άλλο θέμα συζήτησης.
Στην εποχή των εφαρμογών όμως που οι δρόμοι κοκκινίζουν στον χάρτη όταν υπάρχει μποτιλιάρισμα τα πράγματα δεν κινούνται όπως ίσως θα περίμενες. Ακόμα και εκείνοι που δεν γνωρίζουν τα “κόλπα” μιας περιοχής κινούνται με την πρώτη ευκαιρία σε δρόμους εκτός του μποτιλιαρίσματος και βασίζονται στην εφαρμογή για να τους βγάλει από άλλη διαδρομή στον προορισμό τους.
Δεδομένου ότι ο καθένας κινείται μόνος του και δεν έχει άμεση γνώση των προθέσεων των υπολοίπων οδηγών, το αποτέλεσμα είναι το μποτιλιάρισμα να “υπερχειλίζει” καθώς επηρεάζει τμήματα του οδικού δικτύου που υπό κανονικές συνθήκες θα έμεναν ανεπηρέαστες.
Ακόμα χειρότερα, όπως προκύπτει από τη δουλειά των ερευνητών, το μποτιλιάρισμα στην εποχή των εφαρμογών είναι πιο επίμονο σε σχέση με το παρελθόν, όπως δείχνει και η σχετική προσομοίωση. Στο πάνω μέρος βλέπεις την κατάστση του οδικού δικτύου με ενεργοποιημένες τις εφαρμογές πλοήγησης, σο κάτω μέρος χωρίς… ψηφιακή βοήθεια. Το μοντέλο και η έρευνα λέει πως… παλιά ήταν καλύτερα, τότε που δεν ξέραμε τι συμβαίνει δυο στενά πιο πάνω και περιμέναμε υπομονετικά στη λωρίδα μας.
