Τη σημασία που αυτό θα έχει για την περίοδο που διανύουμε μάλλον θα το σχολιάσουν καλύτερα οι ιστορικοί του μέλλοντος όμως πραγματικά έχουμε φτάσει σε ένα σημείο όπου λίγα πράγματα μας εκπλήσσουν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόσφατο δημοσίευμα του “The Atlantic” “Η μυστική αλληλογραφία μεταξύ Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ και WikiLeaks”: μέχρι πριν από πέντε χρόνια, και μόνο ο τίτλος θα ήταν αρκετός για να βάλει φωτιά στο Δίκτυο –πόσο μάλλον το κείμενο το οποίο βγάζει στη δημοσιότητα μια σειρά μηνυμάτων μεταξύ του WikiLeaks και του γιου του (αρχικά υποψήφιου αργότερα) προέδρου των ΗΠΑ που δείχνουν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η οργάνωση του Τζούλιαν Ασάνζ είχε συμμετοχή στη ρωσική εμπλοκή στις αμερικανικές εκλογές και ότι ο ίδιος προσδοκούσε να διοριστεί στη θέση του πρέσβη των ΗΠΑ στην Αυστραλία. Με όσα έχουμε δει, ειδικά τον τελευταίο χρόνο, από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη ωστόσο, η πιθανότερη αντίδραση είναι ένα αδιάφορο ανασήκωμα των ώμων...
