(πριν ξεκινήσω την αναφορά στην εμπειρία του TEDx Athens 2013 τέσσερις απαραίτητες σημειώσεις. Α. με εξαίρεση το πρώτο session του Σαββάτου, παρακολούθησα το σύνολο των ομιλητών των δύο ημερών. Β. πλήρη εμπειρία προηγούμενου TEDx Athens είχα μόλις πέρυσι και εδώ μπορείς –αν θες- να την διαβάσεις Γ. εκφράζω την προσωπική μου άποψη, όποια αξία και βάρος μπορεί να έχει Δ. δεν πλήρωσα εισιτήριο λόγω δημοσιογραφικής ιδιότητας)
Ένα άριστο ή ένα κακό event; Η αλήθεια, όπως σε όλες τις περιπτώσεις που υπάρχουν τόσο αντικρουόμενες απόψεις βρίσκεται μάλλον κάπου στη μέση...
Στην πρώτη ομιλία του φετινού TEDx Athens ο Roman Krznanic τοποθέτησε ως ένα από τα κύρια συστατικά της ενσυναίσθησης την ανάγκη να καλλιεργήσουμε τη δυνατότητα να βγαίνουμε από τον εαυτό μας και να τον ξανα-ανακαλύψουμε κοιτώντας τον μέσα από τη ζωή των άλλων. Γνώμη μου είναι ότι αυτό πρέπει να κάνουν και οι άνθρωποι της οργάνωσης του TEDx Athens 2013, και να βγάλουν τα συμπεράσματα για το event από την οπτική των ανθρώπων που φέτος πλήρωσαν ένα ακριβότερο εισιτήριο και πήραν μια εμπειρία χαμηλότερου επιπέδου (τουλάχιστον από την περυσινή, για την οποία έχω άποψη). Εκτός της δεμένης ομάδας της διοργάνωσης, ο κόσμος που έχει στηρίξει με συνεχή παρουσία τα προηγούμενα events είναι η καρδιά του TEDx Athens και από τα συναισθήματά του μπορεί να εξάγει πολύτιμα συμπεράσματα.
Το TEDx Athens 2013, λοιπόν, πήγε ένα βήμα πίσω σε επίπεδο ομιλιών, μερικές από τις οποίες φάνηκαν να είναι τουλάχιστον απροετοίμαστες, προκαλώντας δυσφορία στο κοινό που παρακολουθούσε. Δεν το κρίνω μόνο από τα μηνύματα στο Twitter αλλά από τo κλίμα μέσα στην αίθουσα και τις αποχωρήσεις του κόσμου. Τα παραδείγματα αυτών των ομιλιών που το κοινό μέσα στην αίθουσα δυσφόρησε, ψάχνοντας να κατανοήσει το νόημά τους δεν ήταν λίγα και η κριτική δεν αφορά τους ίδιους τους ομιλητές, τη διαδρομή και το έργο τους αλλά τελικά τι μήνυμα ήθελαν να μεταδώσουν και πως τελικά το κατάφεραν. Πέρυσι μου έκανε εντύπωση η ευλάβεια του κοινού που παρακολουθούσε, φέτος σ’ αυτές τις περιπτώσεις το κλίμα ήταν εντελώς διαφορετικό.
Παράπονα υπήρχαν και για την εμπειρία εκτός της αίθουσας, είτε γιατί ο χώρος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών δεν βοηθούσε λόγω των μικρών (εκτός της σκηνής) χώρων του, είτε ακόμα και για το φαγητό και το service συνολικά. Θα αναρωτηθείς βέβαια πόσο σημαντικό είναι αυτό για ένα event που έχει ως στόχο «να διαδοθούν ενδιαφέρουσες ιδέες». Πιθανώς για κάποιον που έχει δαπανήσει 65 ευρώ για το εισιτήριο, παίζει και αυτό το ρόλο του. Ειδικά, όταν στα προηγούμενα events τα standards είχαν ανέβει τόσο ψηλά.
Τέλος όμως η όποια γκρίνια και ας πάμε και στα ωραία του event. Γιατί είχε ωραίες στιγμές το TEDx Athens 2013. Τι ξεχώρισα:
- Την ομιλία του Ευγένιου Τριβιζά γιατί από σκηνής ήταν ακόμα καλύτερος από τα παραμύθια του και τον Γιάννη Μπεχράκη που μέσα στο «ειρηνικό» περιβάλλον της Στέγης, μετέφερε με πολύ ζωντάνια και ειλικρίνεια μια προσωπική εμπειρία επιβίωσης από το εμπόλεμο περιβάλλον της Σιέρα Λεόνε του 2000. Αποτέλεσμα; Το κοινό να καταχειροκροτήσει όρθιο και τους δύο στο κλείσιμο των ομιλιών τους. Από κοντά στους δύο παραπάνω, οι υπόλοιπες ομιλίες που με κέρδισαν ήταν εκείνες των: Ricky Nierva, Magnus Larsson, Gloria Mika, Steve Fisher, Florian Schmitt αλλά και Ελλήνων, όπως ο Χρήστος Αλεφαντής ή ο Δημήτρης Κατσαχνιάς. Για όποιον δεν παρακολούθησε το TEDx Athens, αξίζει να αφιερώσετε λίγο χρόνο να τις δείτε, όταν με το καλό βγουν στο επίσημο κανάλι του event στο YouTube.
- Την πολύ όμορφη και σημαντική πρωτοβουλία των ανθρώπων του TEDx Athens να αναλάβουν το κόστος παραγωγής του νέου βιβλίου του Ευγένιου Τριβιζά στη τοπική διάλεκτο της Αιθιοπίας και να το χαρίσουν στη βιβλιοθήκη που έχει δημιουργήσει ο σπουδαίος Yohannes Gebregeorgis. Μια πρωτοβουλία που δείχνει τις -κάτι παραπάνω από ένα μεμονωμένο event – διαστάσεις του TEDx Athens.
- Την έξυπνη αλλαγή των διοργανωτών του TEDx Athens 2013 να μεταφέρουν το performing των καλλιτεχνών στο ξεκίνημα των ενοτήτων, από το κλείσιμο πέρυσι. Με αυτόν τον τρόπο και οι καλλιτέχνες διεκδικούσαν ίση αντιμετώπιση από το κοινό και αποφεύχθηκε το φαινόμενο αποχωρήσεων από την αίθουσα, που συνέβαινε πέρυσι.
Για κλείσιμο στην αναφορά μου στο TEDx Athens 2013 θα χρησιμοποιήσω μια γνωστή έκφραση: λένε λοιπόν ότι για να κάνεις ένα άλμα προς τα μπροστά είναι απαραίτητο να κάνεις ένα βήμα πίσω, ώστε να πάρεις φόρα. Στο χέρι των ανθρώπων του TEDx Athens είναι να πραγματοποιήσουν αυτό το άλμα.
