Ένα διαφημιστικό μήνυμα από την Google που προέτρεπε να διατηρήσουμε ζωντανές τις αναμνήσεις μας, εκτυπώνοντας επιλεγμένες φωτογραφίες για ένα άλμπουμ ή για να μπουν σε μια κορνίζα στον τοίχο, θυμίζει την ευαίσθητη φύση των ψηφιακών μέσων.
Αν έχεις αλλάξει δύο τρεις υπολογιστές και άλλα τόσα κινητά τηλέφωνα ως σημερα μάλλον έχεις συνειδητοποιήσει, φίλη και φίλε, πως αναμνήσεις της ζωής σου βρίσκονται παγιδευμένες μέσα σε αυτές τις συσκευές. Κάθε φορά που επιλέγουμε την επόμενη συσκευή που θα μας συντροφεύσει για κάποιο αριθμό ετών (συνήθως μονοψήφιο αριθμό), δημιουργούμε άλλη μια νησίδα αναμνήσεων και μπορεί οι εφαρμογές μεταφοράς δεδομένων να υπόσχονται απρόσκοπτη μετάβαση από τη μια συσκευή στην άλλη αλλά στο τέλος βρίσκεσαι να αναρωτιέσαι πού στο καλό ήταν εκείνη η φωτογραφία ή εκείνο το βίντεο από μια αξέχαστη στιγμή.
Ακόμα και οι τακτικότεροι εξ ημών δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την σκληρή μοίρα που επιφυλάσσει ο χρόνος στα ψηφιακά μέσα αποθήκευσης. Μπορεί το CD ή το DVD να εμφανίστηκαν ως οι αθάνατοι φορείς ήχων και εικόνας αλλά η πραγματικότητα έχει αποδειχθεί εντελώς διαφορετική. Ο κόσμος είναι γεμάτος από ασημένιους δίσκους που, πολύ απλά, δεν διαβάζονται. Ο κόσμος είναι επίσης γεμάτος από χαμένα USB drives και από ξεχασμένους λογαριασμούς σε κάποια υπηρεσία cloud.
Οπότε, τελικά, ναι, οι αναμνήσεις σου χάνονται και όσο παράξενο και αν φαίνεται η Google προτείνει να... τυπώνεις τις φωτογραφίες που απαθανατίζουν τις πιο σημαντικές σου στιγμές. Εκτός βέβαια και αν ανήκεις σε εκείνους που αποθηκεύουν σε M-Disc το οποίο υπόσχεται πως θα παραμείνει αλώβητο από τον χρόνο για περίπου μια χιλιετία. ¨Ό,τι άλλο έχεις υπόψιν σου από μέσο αποθήκευσης δεν φαίνεται να κρατάει περισσότερο από 50 ή 100 χρόνια, χοντρικά δηλαδή έως τρεις γενιές με πολλές όμως προϋποθέσεις. Με το χαρτί, παρά την ευαισθησία του απέναντι στη θερμότητα και την υγρασία τα έχουμε καταφέρει σαφώς καλύτερα αν αναλογιστούμε πως εκτυπώσεις εκατοντάδων ετών βρίσκονται ακόμα κοντά μας. Οπότε, μάλλον η Google έχει δίκιο, το χαρτί κερδίζει...
