Την περασμένη Παρασκευή, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Sony, σερ Χάουαρντ Στρίνγκερ, έκανε λόγο για 4 οθόνες (τηλεόραση, υπολογιστής, κινητό και tablet) και το στόχο του ιαπωνικού ομίλου να προσφέρει διασύνδεση μεταξύ αυτών των διαφορετικών συσκευών. Η πρώτη άποψη είναι ότι αυτό αποτελεί το επόμενο βήμα της τηλεόρασης. Η άλλη άποψη όμως λέει ότι η Sony, όπως και αρκετοί ακόμη κατασκευαστές, προσπαθούν να δημιουργήσουν το δικό τους οικοσύστημα, μέσα στο οποίο ένας καταναλωτής ή ένας χρήστης θα μπορεί να κάνει τα πάντα.
Αυτό που είπε ο σερ Στρίνγκερ δεν είναι κάτι καινούριο. Είναι μία τάση που ακολουθούν όλοι οι μεγάλοι “παίκτες” στο χώρο των ψηφιακών τεχνολογιών. Και, μάλιστα, δεν αφορά αποκλειστικά τους κατασκευαστές αλλά και όσους έρχονται από το κομμάτι του λογισμικού ή του Web. Για παράδειγμα, η Apple δεν είναι τυχαίο ότι προσπαθεί εδώ και χρόνια να προωθήσει το Apple TV. Μπορεί να μην έχει παρουσιάσει ακόμη τη δική της τηλεόραση, αλλά το set top box το έχει ήδη λανσάρει. Η Google κάνει αντίστοιχες προσπάθειες και η ενοποίηση των λειτουργικών συστημάτων της κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Η Samsung λάνσαρε το Bada, ένα λειτουργικό σύστημα για κινητά μεν, αλλά με δυνατότητα χρήσης και στις τηλεοράσεις δε. Ακόμη και το Facebook κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα περιβάλλον από το οποίο ο χρήστης δεν θα χρειάζεται να βγει προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του. Προς το παρόν αυτές που αφορούν ψυχαγωγία και επαφή με τους φίλους του, αλλά αργότερα μάλλον θα δούμε και πιο “επαγγελματικές” εφαρμογές.
Ο στόχος είναι σχετικά απλός: αύξηση του βαθμού πιστότητας (σ.σ. η αγγλική λέξη loyalty μάλλον αποδίδει καλύτερα αυτό που επιδιώκουν οι μεγάλοι “παίκτες) των χρηστών. Το σημείο - κλειδί είναι τα πάντα να δουλεύουν και να συνεργάζονται άψογα μεταξύ τους. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στο κομμάτι των συσκευών αλλά και των εφαρμογών. Μόνο που η ιστορία έχει δείξει ότι αυτό δεν είναι και τόσο απλό στην υλοποίηση του.
Στο παρελθόν, έχουμε δει πολλές αντίστοιχες προσπάθειες. Η Microsoft και η Sony είναι μάλλον από τους πρώτους διδάξαντες. Θυμηθείτε το Windows Media ή τις διαφημίσεις της Sony (όπου οι συσκευές ανταλάσσουν περιεχομένο) και θα καταλάβετε τι εννοούμε. Όμως, οι προσπάθειες αυτές δεν απέφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Και αυτό γιατί ο χρήστης αναζητεί τις βέλτιστες δυνατές λύσεις προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του και κανείς “παίκτης” δεν μπορεί (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) να του προσφέρει τα πάντα στην καλύτερη δυνατή μορφή. Ένα παράδειγμα: το Office for Mac θεωρείται η καλύτερη σουίτα εφαρμογών γραφείου για την πλατφόρμα της Apple και είναι εξαιρετικά δημοφιλής.
Πρακτικά, η ιστορία έχει δείξει ότι οι χρήστες θέλουν οι συσκευές, οι εφαρμογές και οι υπηρεσίες που χρησιμοποιούν να συνεργάζονται άψογα μεταξύ τους, αλλά επιθυμούν να έχουν και επιλογές. Για παράδειγμα, κάποιος που επέλεξε να χρησιμοποιεί ένα Windows smartphone μπορεί να προτιμά το Gmail έναντι του Hotmail, ως λύση για την ηλεκτρονική αλληλογραφία του. Οπότε, θέλει το Gmail και στο κινητό του. Δύσκολα, λοιπόν, θα μπορέσει να κυριαρχήσει απόλυτα ένας “παίκτης”. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ενισχύσει το μερίδιο αγοράς του. Αλλά, αυτό θα επιτευχθεί εφόσον προσφέρει διασύνδεση και καλή λειτουργικότητα σε περισσότερες από μία πλατφόρμες. Τα ζητούμενα από τους χρήστες είναι πλέον ευχρηστία και επιλογές. Όποιος τα προσφέρει, θα έχει κερδίσει το επόμενο μεγάλο στοίχημα της ψηφιακής εποχής.
