Σε ηλικία μόλις 59 ετών έφυγε από τη ζωή στις 16 Ιουλίου ο χάκερ Κέβιν Μίτνικ, ο οποίος στη δεκαετία του '90 έγινε παγκοσμίως γνωστός για το ανθρωποκυνηγητό που είχαν εξαπολύσει εναντίον του οι αμερικανικές αρχές.
Το ταλέντο του στους υπολογιστές φάνηκε πολύ νωρίς, στην ηλικία των 16 ετών, όταν κατάφερε να μπει στο δίκτυο της εταιρείας υπολογιστών Digital Equipment. Συνελήφθη για τη συγκεκριμένη πράξη και καταδικάστηκε σε 12μηνη φυλάκιση και τριετή επιτήρηση. Αργότερα παραβίασε τις θυρίδες μηνυμάτων της τηλεπικοινωνιακής εταιρείας Pacific Bell με αποτέλεσμα να τον επικηρύξει το FBI. Για περίπου 2,5 χρόνια ο Μίτνικ ζούσε ως φυγάς και, παράλληλα, παραβίαζε υπολογιστικά συστήματα, άλλαζε κωδικούς πρόσβασης, διάβαζε email άλλων και γενικά έκανε αρκετά από αυτά που θα έκανε ένας χάκερ. Τελικά συνελήφθη τον Φεβρουάριο του 1995 και αφού το όνομά του είχε πάρει διαστάσεις θρύλου εντός και εκτός της κοινότητας των απανταχού χάκερ. Του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για απάτη, παράνομη κατοχή ηλεκτρονικών συσκευών, παράνομη πρόσβαση σε ομοσπονδιακούς υπολογιστές και καταδικάστηκε συνολικά σε 5ετή φυλάκιση, συμπεριλαμβανομένων 8 μηνών σε απομόνωση. Όπως διηγήθηκε αργότερα, οι αρχές έπεισαν τον δικαστή ότι θα μπορούσε να ξεκινήσει έναν πυρηνικό πόλεμο "σφυρίζοντας σε ένα τηλέφωνο". Αυτό που μάλλον ήθελαν να πουν ήταν ότι ο Μίτνικ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μια οποιαδήποτε τηλεφωνική συσκευή για να αποκτήσει πρόσβαση στα συστήματα του Πενταγώνου και να παρακάμψει κάθε δικλείδα ασφαλείας.
Το 2002 αποκάλυψε στο βιβλίο του "Η Τέχνη της Εξαπάτησης" ότι αποκτούσε κωδικούς πρόσβασης όχι με κάποιον εξεζητημένο τεχνικό τρόπο αλλά μέσω "κοινωνικής μηχανικής". Με άλλα λόγια, χρησιμοποιούσε την προσωπική του γοητεία και πειθώ για να κάνει άλλους ανθρώπους να τον εμπιστευτούν και να του δώσουν τα "κλειδιά" για τους υπολογιστές του. Στο κυνήγι του Μίτνικ συμμετείχαν δύο άλλοι γνωστοί χάκερ, ο Τζον Μάρκοφ και ο Τσουτόμου Σιμομούρα, οι οποίοι παρουσίασαν τη δική τους εκδοχή για το πρώτο ψηφιακό ανθρωποκυνηγητό της ιστορίας.
Μετά τις περιπέτειές του με τον νόμο ο Μίτνικ, γνωστός στην περίοδο της παρανομίας του και ως "Κόνδορας", εργάστηκε ως σύμβουλος ασφαλείας προσφέροντας τις υπηρεσίες του σε εταιρείες και κρατικές υπηρεσίες. Τον τελευταίο χρόνο έπασχε από καρκίνο του παγκρέατος.