Για ακόμα μία φορά γι αλλού ξεκίνησα και αλλού έφτασα. Δηλαδή πάλι για το ίδιο θέμα θα πω αλλά με άλλο φωτισμό. Και αυτό γιατί, κάτι που είδα την kmitchel στο #TOparty κάτι που θυμήθηκα κάτι παλιές κουβέντες με τον Greg, ανακάλυψα εκ νέου ότι μερικά πράγματα τα βλέπω εντελώς διαφορετικά ακόμα και από ανθρώπους που πολύ συχνά τα βρίσκουμε μία χαρά. Βεβαίως, όπως έλεγε κι εκείνος ο νάνος “ο κώλος μου είναι ο κώλος μου όλη του τη ζωή, όμως αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να ακούω και οτιδήποτε λέει”, ήτοι η προϋπηρεσία (που λέει ο λόγος) δεν είναι κατ’ ανάγκη μέτρο όχι σοφίας (νο παν ιντέντεντ, να πούμε) αλλά ούτε καν σκέψης. Και για όποιον δεν το κατάλαβε (δηλαδή για τους περισσότερους, καθώς δεν είναι όλος ο κόσμος υποχρεωμένος να συμμερίζεται το πατινάζ που κάνει το κουρασμένο και πλέον στα όρια του common sense, μυαλό μου), αναφέρομαι στη φίλη μου τη Σοφία και στο τρομερό κείμενο με τον ακόμα τρομερότερο τίτλο “Είσαι cool γιατί ο Steve Jobs ήταν πριν από σένα” που δημοσιεύσαμε τις προάλλες στο Deasy (εξ ου και το γεγονός ότι το post μου είναι και στο Deasy).
Ειλικρινά δεν γνωρίζω τους λόγους για τους οποίους η Σοφία είναι κουλ και δεν τους έψαξα και ποτέ. Εγώ πάντως κουλ τη γνώρισα και δεν είχε ακόμα iPhone - γιατί ήταν ακόμα η εποχή που αγόραζαμε 16MB Ram λίγο πιο ακριβά απ ότι ένα Καλάσνικοφ. Επίσης έχω την εντύπωση ότι μάλλον αναφέρεται σε κάτι άλλο από αυτό που έχω στο μυαλό μου. Αλλά εγώ αυτό έχω και γι αυτό θα μιλήσω.
Το λοιπόν, εγώ (και κάτι φίλοι μου τους οποίους οφείλω να μνημονεύσω σ αυτό το κείμενο) δεν είμαστε κουλ επειδή ο Στιβ Τζομπς ήταν πριν από μας. Αν είμαστε κουλ (γεγονός που είμαι σίγουρος ότι το αμφισβητούν πολλοί), είμαστε κουλ επειδή καταλάβαμε από μικροί ότι αν περιμένεις να σε κάνει κουλ ο Στιβ Τζομπς, δεν είσαι κουλ, αλλά μίζερος, θλιβερός και άνευ προσωπικότητας –το ίδιο ισχύει αν περιμένεις να σε κάνει κουλ οποιοσδήποτε άλλος, από τον Ντέιβιντ Μπάουϊ, μέχρι τον Πάουλο Κοέλιο (και ζητώ συγνώμη από τον Μπάουϊ, αλλά πολύς κόσμος όντως πιστεύει ότι είναι κουλ επειδή διαβάζει Κοέλιο, οπότε είπα να πιάσω τα άκρα). Βασικό συστατικό του να είσαι κουλ, είναι επειδή γράφεις στα παλαιότερα των υποδημάτων σου, οποιονδήποτε Στιβ (Τζομπς ή άλλον) και κάνεις αυτό που εσύ θεωρείς σωστό, σημαντικό ή στιλάτο. Aν περιμένεις να είσαι κουλ επειδή αγόρασες ένα γκατζετάκι που έχουν άλλα διακόσα εκατομμύρια νοματαίοι σε όλον τον πλανήτη, είσαι fashion victim του κερατά και poster boy/girl για κάθε μαγαζί που πουλάει ντιζάιν αντί για λειτουργικότητα και “εμπειρία” αντί για εργονομία. Κουλ, πάει να πει να ξέρεις να διαχωρίζεις τη ζωή σου απ’ τα πράγματα που έχεις. Και σ’ αυτή την περίπτωση, το μόνο που σε νοιάζει είναι να ‘χεις ένα μηχανάκι που δουλεύει –δε σε νοιάζει ούτε η δική του μούρη, ούτε η δική σου.
Και όλα αυτά, από κάποιον που έχει τον Jobs σε φωτό πίσω από γραφείο του και που σ αυτή τη σπηλιά έχει γράψει αυτά που έχει γράψει γι αυτόν και έχει τσακωθεί με τον Fotis σε 4 συνεχόμενα podcasts πάλι για τον ίδιο λόγο. Αλλά άλλο το ένα και άλλο το άλλο...
ΥΓ1. Δεύτερο post σε λιγότερο από ένα μήνα... Αυτό κάτι λέει
ΥΓ2. Αφού διαβάσετε το κείμενο να επισκεφτείτε και αυτό το τίμιο Link
ΥΓ3. Η φωτό δεν είναι φωτό αλλά δημιουργία του Νίκου (Thnx αδερφέ) που εκτός των άλλων άκουγε Cocteau Twins την ώρα που εγώ έγραφα. Για όσους δεν ξέρουν την Ελίζαμπεθ και την παρέα της ευκαιρία είναι να γαληνέψουν λίγο το πνεύμα τους...
