Σε πρόσφατη συνέντευξή του, στο Mobile World Congress, ο Global senior digital director της Coca-Cola, Mariano Bosaz μίλησε για τα “automated narratives”. Δεν ίδρωσε κανενός ‘digital guru’ ή διαφημιστή το αυτί. Ενώ ο Dan Davies, senior VP-director media sciences στη MullenLowe (Mediahub division) ήδη καιρό πριν έλεγε “…of the biggest false labels that I see is applying quote-unquote artificial intelligence to dynamic creative optimization systems,". Για να μην πω για το chatbot “Nirobot” που φτιάχτηκε από την Interpublic Group για το διαφημιζόμενο πελάτη τους, την Kia!
Έχετε ακούσει το Lumiata; Αντλεί πολυδιάστατη πληροφόρηση με 160 εκατ. σημεία δεδομένων (εγχειρίδια, άρθρα και δημόσια δεδομένα) για την ενδυνάμωση και αρωγή του γιατρού και των νοσηλευτών στη διάγνωση και τη θεραπεία ασθενειών. Το σύστημα μαθαίνει και δημιουργεί το κλινικό μοντέλο του ασθενούς. Ποιος ξέρει, στο μέλλον, τα κλινικά ενδύματα μπορεί να αλληλοεπιδρούν με το API του Lumiata για να παρέχουν μια σταθερή ροή των φυσιολογικών δεδομένων του ασθενούς, του χρόνου και του χώρου για προληπτική παρακολούθηση και ενεργοποιήσεις συμβάντων.
Σε πρόσφατη συνέντευξη, ο Πρόεδρος Global Credit Risk and Information Management της American Express, Ash Gupta, θύμισε ότι η εταιρία το 1987 εισήγαγε τα expert systems (έτσι τα έλεγαν τότε) “Authorizer’s Assistant” όπου μια μηχανή έψαχνε τη βάση δεδομένων, για να εγκρίνει υπέρβαση ορίου του πελάτη κάρτας. Δεν ίδρωσε κανενός τραπεζικού ή κυβερνητικού στελέχους για τα αυτόματα transactions-έγκριση εξόδων και επιδομάτων πολιτών. Η Procter & Gamble είχε παλαιότερα ένα μεγάλο brand στις ΗΠΑ, το Folgers coffee, όπου με την εισαγωγή expert systems για την ανάμιξη ποικιλιών καφέ έσωσε 20 εκατ δολάρια από την εταιρία σε ένα χρόνο. Καταλαβαίνετε την απόσταση γνώσης που έχουμε και των κακών πρακτικών στις οποίες έχουμε συνηθίσει;
Οι εφαρμογές ΤΝ σήμερα περιλαμβάνουν όλων των ειδών τους «ψηφιακούς βοηθούς» (από τηλέφωνο έως κράτηση σε ημερολόγιο), προγράμματα που σορτάρουν τα emails μας βάσει επείγοντος, συστήματα αναγνώρισης φωνής που έρχονται και στο αυτοκίνητο και το επιχειρείν, εφαρμογές αναγνώρισης προσώπου (π.χ. Facebook Picture Search) που μακάρι να εφαρμοστούν στις οικονομικές συναλλαγές με το κράτος και τον ιδιωτικό τομέα, τεχνολογίες μετάφρασης που προσθέτεις λέξεις και ήχους, νέα συστήματα που προετοιμάζουν το ‘smart home’ (π.χ. Amazon Echo, Google Home), ακόμη και online legal bots όπως το DoNotPay, τον πρώτο digital δικηγόρο που σε βοηθά να βρεις το δίκιο σου!
Είναι λύσεις που όχι μόνο μαθαίνουν, αλλά επηρεάζουν θετικά και την ανθρώπινη συμπεριφορά, όπως για παράδειγμα στο Chevrolet Malibu (μοντέλο 2016 της GM) που στέλνει δεδομένα από αισθητήρες στον κινητήρα, στα φρένα, στο βάρος, στα καθίσματα για να αυξάνεται η προστασία όταν οδηγεί ένας νεαρός οδηγός. Τα wearables και το Internet of Things μοιάζουν καμμια φορά μια «μόδα με gadgets», ή ότι αφορούν αισθητήρες, software επικοινωνίας, δίκτυο και δεδομένα, αλλά η πραγματική αξία (και η αποτίμηση της επιχείρησης που τα έχει) είναι στη γνώση.
Δείτε την πολύ ωραία καμπάνια της General Electric που εκτός από industrial company είναι πλέον …και digital (επενδύοντας 1 δις δολάρια κατ’έτος). Σήμερα στις ΗΠΑ υπάρχουν 1.500 σχετικές με ΤΝ νεοφυείς επιχειρήσεις με συνολικά επενδυθέντα κεφάλαια το 2016, 5 δις δολάρια. Μιλάμε πλέον για την assisted intelligence που φτάνει μέχρι την ανάγνωση, διασταύρωση και έλεγχο χαρτιών σε ένα ATM τράπεζας.
Είναι για εμένα προβληματικό, ότι συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε τους όρους "τεχνητή" και "νοημοσύνη" μαζί, αφενός προσδίδοντας μια ερμηνεία φόβου και αφετέρου χωρίς να σηματοδοτούμε ότι είναι ολοκληρωμένα έργα ανθρώπων, ειδικών, και καλύτερων πρακτικών. Βεβαίως, κατανοώ, ότι είναι μια καλή φράση («πιασάρικη» τη λέμε στη δουλειά μου, που πουλάει) για να περιγράψει μια περίπλοκη ιδέα, αλλά η ίδια η χρήση της φράσης οδηγεί σε κατασκευασμένους φόβους. Υποβαθμίζουμε ή δεν κατανοούμε το Siri της Apple, το Google Voice Search, το Google Brain, το Google Translate, το Xbox, το Netflix, το Watson της IBM, τα αυτόνομα αυτοκίνητα, μέχρι και το φίλτρο spam μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε ανίχνευση απάτης με πιστωτικές κάρτες. Από ένα φουτουριστικό concept, που ανέπτυσσε το 1950 ο καθηγητής Stanford κ. John McCarthy η ΤΝ είναι πλέον εδώ, «δυναμώνει», με πολύ χαμηλό κόστος κατασκευής και πρόσβασης για τον πολίτη! Ενώνει κατηγορίες, βιομηχανιες, εταιρίες και κοινότητες γνώσης οι οποίες μόνες τους πειραματίζονται επιστημονικά και πρακτικά.
Είμαστε όμως εμείς επίκαιροι και ικανοί, έτοιμοι και ανοιχτοί στην αλλαγή, για να σχεδιάσουμε εμείς την πορεία μας με αυτή;
