Υποθέτω ότι είναι θέμα κοινής προκατάληψης: το Μεξικό δε θεωρείται “δυτική χώρα” τουλάχιστον ως προς τα στερεότυπα που συμμεριζόμαστε οι περισσότεροι (Δυτικοί), οπότε έπρεπε η κίνηση να γίνει προς ένα από τα αγγλοσαξονικά προπύργια, τη Μελβούρνη ώστε τα διεθνή ΜΜΕ να αρχίσουν να μιλούν για το πρώτο άνοιγμα της Didi Chuxing στη Δύση. Και βεβαίως, για να αρχίσουν οι συζητήσεις σχετικά με το πώς ο πρώην συνεταίρος της Uber στην Κίνα, αφού την κατάπιε εκεί, ετοιμάζεται να την πολεμήσει και στον Ειρηνικό –και από εκεί, πιθανότατα και στον υπόλοιπο κόσμο.
Όπως έγραφα και λίγο πριν την αρχή του χρόνου που διανύουμε πιάνω τον εαυτό μου για μια ακόμα φορά να έλκεται βαρυτικά προς την Κίνα και αυτό χωρίς καμία διάθεση οριενταλισμού: τα ίδια τα ξερά στοιχεία με έχουν αναγκάσει από καιρό να αναζητώ τον κινεζικό παράγοντα σε οτιδήποτε συμβαίνει, ακόμα και όταν πρόκειται για αγορές όπως αυτή της τεχνολογίας τις οποίες παραδοσιακά (δηλαδή ιστορικά και συνακόλουθα, στερεοτυπικά) έχουμε ταυτίσει με τη Δύση.
Στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι μόνο το θέμα της εξάπλωσης της μεγαλύτερης εταιρείας εναλλακτικών ταξί της Κίνας στο προπύργιο της Δύσης στον Ειρηνικό. Είναι ότι αυτό έρχεται να συμπληρώσει μια άλλη είδηση, χθεσινή ότι μια άλλη εταιρεία της Αυστραλίας, η Sirtex Medical η οποία όπως λέει και η ονομασία της ειδικεύεται σε ιατρικές εφαρμογές και δη στην αντιμετώπιση του καρκίνου, απέρριψε μια πρόταση εξαγοράς από την αμερικανική Varian Medical Systems που κινείται στον ίδιο χώρο, για να αποδεχθεί μια άλλη από την κινεζική επενδυτική CDH Investments.
Δύο κινεζικά ανοίγματα μεγάλης κλίμακας σε μια αγορά κοντινή (ούτως ειπείν: το Πεκίνο απέχει από την Καμπέρα 9.000χλμ!), από πλευράς απόστασης αλλά μακρινή από πλευράς νοοτροπίας, αμφότερα στον τομέα της παροχής υπηρεσιών, σε έναν τομέα δηλαδή όπου η νοοτροπία παίζει τεράστιο ρόλο. Αν οι Κινέζοι καταφέρουν να στήσουν εκεί προγεφυρώματα, το πέρασμά τους και σε άλλες χώρες-φορείς της δυτικής νοοτροπίας θα είναι ακόμα πιο εύκολο. Είτε πρόκειται για μεγάλα ζητήματα (όπως είναι η καταπολέμηση του καρκίνου), είτε για μικρά (όπως είναι η μετακίνηση από το σπίτι σε ένα μπαράκι), αν κερδίσεις την καρδιά του πελάτη, το πορτοφόλι του θα ακολουθήσει σχεδόν αυτόματα.
Η αλήθεια είναι ότι στη συνείδηση πολλών η Κίνα δεν έχει καταφέρει να εδραιώσει το όνομά της στον συγκεκριμένο τομέα όπως το έχουν καταφέρει π.χ. η Γαλλία, η Γερμανία ή η Ιαπωνία –ό,τι αξία και αν έχει αυτό, στην καθημερινή τριβή με Κινέζους (είναι η βασική τουριστική δύναμη στην Ιαπωνία και ζω σε μια πολύ τουριστική περιοχή) συντάσσομαι με τους “πολλούς” καθώς η συμπεριφορά που βλέπω δεν είναι τέτοια που να με πείθει για την ποιότητα των υπηρεσιών τους. Όμως αναρωτιέμαι αν δεν είναι και αυτό άλλο ένα εμπόδιο που η ασιατική υπερδύναμη έχει ξεκινήσει να αντιμετωπίζει και που αργά ή γρήγορα θα τη δούμε να κατακτά –ειδικά στον χώρο των εναλλακτικών ταξί μάλιστα, ίσως δε θα χρειαστεί να προσπαθήσει πολύ καθώς ο πήχης ως προς την εξυπηρέτηση δεν είναι πολύ ψηλός. Και όχι μόνο στην Ελλάδα.
