Και ξαφνικά με χτύπησε κατακούτελα, συνέπεια υποθέτω της Αυγουστιάτικης ζέστης και ενός πυραύλου που ξεκίνησε από τη Βόρεια Κορέα, πέρασε πάνω από τα κεφάλια μας και κατέληξε στον Ειρηνικό Ωκεανό –όταν ξεκινάς την ημέρα σου με τα ΜΜΕ να έχουν συντονιστεί στην αντιπυραυλική προστασία της χώρας και να αναμεταδίδουν στερεότυπα το ίδιο μήνυμα, καταλήγεις να σκέφτεσαι είτε πολύ απαισιόδοξα, είτε πολύ αισιόδοξα!
Στη δική μου περίπτωση συνέβη το δεύτερο και θα μπορούσα να το συνοψίσω στη φράση το “Game of Thrones” είναι το αποκορύφωμα της καλής πλευράς της παγκοσμιοποίησης, είναι το πρόγραμμα που καθόμαστε όλοι να παρακολουθήσουμε παρέα στο ψηφιακό μας σαλόνι, ανεξάρτητα πού βρισκόμαστε και τι ώρα είναι στον πραγματικό κόσμο καθενός. Και όταν τελειώσει (ή ακόμα και ενόσω παίζει) το συζητάμε σε μια crowdsourcing κριτική που δεν αφήνει ούτε την παραμικρή λεπτομέρεια να πέσει κάτω.
“Ανοησίες” και “ισοπέδωση” θα έλεγε κάποιος –και ίσως και να είχε δίκιο και ίσως και να έχει δίκιο στην περίπτωση ανθρώπων που έχοντας χάσει την επαφή τους με τον πραγματικό τους κόσμο, έχουν μετοικίσει στο ανύπαρκτο “κάτι” που υπάρχει πίσω από τις οθόνες. Όμως εξακολουθώ να μην πείθομαι ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι η πλειονότητα. Για τους περισσότερους από εμάς, το “GoT” είναι απλώς μια σειρά (ΟΚ, μια ιδιαίτερα πετυχημένη σειρά) την οποία βλέπουμε σε μια συσκευή που μπορούμε να αγγίξουμε. Και μετά θέλουμε να μοιραστούμε τις εντυπώσεις μας με τον περίγυρό μας –ψηφιακό και πραγματικό.
Δεν αμφιβάλω ότι υπάρχουν timelines και newsfeeds στα οποία δεν υπάρχει το “GoT” και δεν αμφιβάλω ότι είναι αρκετά. Όμως ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα βλέποντας αναφορές σ’ αυτό ακόμα και από ανθρώπους που δεν το περίμενα –ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τη λογοτεχνία του φανταστικού ή που δε βλέπουν γενικά σειρές ή που τα αγγλικά τους δεν τους επιτρέπουν να βουτήξουν πολύ βαθιά σε ένα προϊόν που δε σερβίρεται στη γλώσσα τους (και δεν εννοώ μόνο Έλληνες). Η συγκεκριμένη σειρά είναι όντως η πιο πλατιά απλωμένη κοινή εμπειρία των ανθρώπων του Δικτύου –και το γεγονός ότι πρόκειται για έργο φαντασίας με δράκους και σπαθιά προσδίδει μια ιδιαίτερη ισορροπία στο όλο πράγμα.
Νομίζω ότι το “GoT” θα αποτελέσει κεφάλαιο στην ιστορία του Ίντερνετ όταν θα καταγράφεται η εποχή μας, μερικά χρόνια/δεκαετίες μετά. Και δεν είμαι σίγουρος ότι τα εύσημα για τη διείσδυσή του στην ονλάιν κοινότητα θα πάνε στους μαρκετίστες του HBO –για την ακρίβεια, πιστεύω ότι μόνο ένα μικρό μέρος θα πάει σ’ αυτούς. Το “GoT” ως φαινόμενο είναι κάτι που στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στον ίδιο τον κόσμο του Δικτύου και στη διάθεσή του να συμμετάσχει σε ένα κοινό δρώμενο –το γεγονός ότι το “δρώμενο” είναι η παρακολούθηση μιας τηλεοπτικής σειράς δε μειώνει στο ελάχιστο τη σημασία της αίσθησης κοινότητας. Όπως μπορούν να πιστοποιήσουν αρκετά εκατομμύρια φίλοι του ποδοσφαίρου στον τελικό του εκάστοτε Μουντιάλ.
