Το τυχαίο ατύχημα της Waymo και οι προβληματισμοί που προκύπτουν

Το τυχαίο ατύχημα της Waymo και οι προβληματισμοί που προκύπτουν

Συντάκτης: Γρηγόρης Α. Μηλιαρέσης @ 08.05.2018

Θα κρατήσω την εισαγωγή από το κείμενο του Άνταμ Ρόζενμπεργκ στο “Mashable”: δύο κινούμενα αυτοκίνητα συγκρούστηκαν στην Αριζόνα την Παρασκευή. Αν το ένα από αυτά δεν είχε τεχνολογία αυτό-οδήγησης της Waymo, κανείς δε θα είχε δώσει σημασία. Δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο τρόπο να το γράψω προκειμένου να καταλήξω στο ίδιο συμπέρασμα που καταλήγει και ο συντάκτης του δημοφιλούς τεχνολογικού σάιτ: είμαστε ακόμα εξαιρετικά ευαίσθητοι σε θέματα που σχετίζονται με τις ρομποτικές τεχνολογίες.

Βεβαίως δεν είναι παράξενο: η επιστημονική φαντασία έχτισε πάνω στη φοβία μας για το “άλλο” και ειδικά για το μη-ζωντανό μια ολόκληρη φιλολογία ενώ σημαντικοί άνθρωποι του ίδιου αυτού κόσμου που γεμίζει τα σπίτια μας με πάσης φύσεως μηχανές έχουν μιλήσει με επιφυλάξεις για τον κόσμο στον οποίο οι μηχανές αυτές θα υπερβούν τα εσκαμμένα αναλαμβάνοντας περισσότερες πρωτοβουλίες από όσο θα θέλαμε –ή θα έπρεπε. Το γεγονός ότι η ίδια τεχνολογία προσφέρει στο... κατηγορούμενο αυτοκίνητο το άλλοθί του δια του βίντεο που τράβηξε περνάει στα ψιλά. Το ίδιο και το γεγονός ότι το βαν με το Waymo εκείνη τη στιγμή ήταν σε φάση κανονικής οδήγησης, από άνθρωπο-δοκιμαστή.

Την προηγούμενη εβδομάδα είδα στο Κιότο ένα κοριτσάκι ηλικίας δημοτικού από την Κίνα να αγκαλιάζει παίζοντας ένα ρομπότ Pepper από τα δεκάδες που έχει πουλήσει η κατασκευάστρια εταιρεία Softbank σε διάφορες επιχειρήσεις ανά την Ιαπωνία. Δεν πρόλαβα να το τραβήξω φωτογραφία όμως αυτό που σκέφτηκα αμέσως ήταν πόσο διαφορετικός θα είναι ο κόσμος όταν όλα αυτά τα παιδιά από χώρες που παράγουν ρομπότ όπως η Κίνα και που έχουν μεγαλώσει έτσι που να μην τα θεωρούν σαν κάτι το εξωτικό, έρθουν σε ηλικία ψήφου ή σε ηλικία παραγωγής ή σε ηλικία ανά-παραγωγής. Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι μια είδηση όπως αυτή με το συγκεκριμένο Waymo στην Αριζόνα δε θα είναι καν είδηση –πιθανότατα δε θα είναι καν συμβάν.

Δε θέλω (για την ακρίβεια, δεν μπορώ!) να εμπλακώ σε προφητείες του τύπου αν εκείνος ο κόσμος θα είναι καλύτερος –βασικά επειδή το “καλύτερος” όταν πρόκειται για τόσο πλατιές αξιολογήσεις είναι, αναπόφευκτα, περιορισμένο. Θα ρισκάρω ωστόσο να εκφράσω τη βεβαιότητα ότι οι ηθικοί προβληματισμοί γύρω από τις τεχνολογίες αυτές θα συνεχίσουν και, για την ακρίβεια, θα ενταθούν. Και αυτό επειδή αντίθετα με τις τεχνολογίες του παρελθόντος, όσο δραματικές και αν ήταν οι αλλαγές που έφεραν, οι συγκεκριμένες αγγίζουν μερικές πολύ ευαίσθητες χορδές μας: αυτές που μας κάνουν (ή που νομίζουμε ότι μας κάνουν) να αισθανόμαστε άνθρωποι.