To Internet θα σώσει την «χαμένη γενιά»

To Internet θα σώσει την «χαμένη γενιά»

Συντάκτης: Βαγγέλης Παπακωνσταντίνου @ 19.03.2018

Πριν λίγο καιρό ο Δημήτρης Καμπουράκης δημοσίευσε ένα άρθρο στο Liberal για την «χαμένη γενιά». Μιλά για την γενιά των σημερινών 26άρηδων που, όπως την βλέπει μέσα από την παρέα της κόρης του, μαστίζεται από την ανεργία παρά τα πτυχία και παρά την προσπάθεια να βρει δουλειά. Ο κ.Καμπουράκης καταλήγει ότι, «αν κάποιος πολιτικός θέλει να κάνει κάτι καλό για τούτο τον τόπο, ας δώσει λίγη έμπνευση και μία κάποια προοπτική σ’ αυτά τα άξια και άτυχα παιδιά…».

Κατά τη γνώμη μου ο κ.Καμπουράκης εντοπίζει σωστά το φαινόμενο, αλλά και το προσεγγίζει με λάθος οπτική και περιμένει την λύση από τις λάθος πηγές. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει, και η λύση περνά αναγκαστικά μέσα από το ιντερνετ και τις νέες τεχνολογίες.

Πρώτο, οι μισθοί. Σήμερα, αυτά είναι τα νέα νούμερα. Αυτή είναι η νέα κατάσταση. Οι μεγάλοι μισθοί της περασμένης δεκαετίας χάθηκαν. Οριστικά. Δεν τους αξίζαμε ή φαγώθηκαν, ή ό,τι άλλο. Κι όσοι μας υποσχέθηκαν ότι θα μας τους δίνανε πίσω «με έναν νόμο» απέτυχαν. Επομένως, δεν έχουν νόημα τα παράπονα «πληρώνεται στοιχειωδώς». Χρησιμοποιούμε το ιντερνετ και για οικονομία και για συμπλήρωση εισοδήματος – ευκαιρίες και για τα δύο υπάρχουν.

Δεύτερο, οι σπουδές. Σήμερα, το επάγγελμά σου δεν θα το έχεις σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο. Το Πανεπιστήμιο δεν είναι γραφείο εύρεσης εργασίας. Το Πανεπιστήμιο σου δίνει τη γνώση, αλλά κυρίως την μέθοδο. Σου μαθαίνει, για παράδειγμα, φιλοσοφία και πως να σκέφτεσαι, αλλά δεν σου δίνει πτυχίο social media analyst. Επομένως, η παρέα που αποφοίτησε από «πολυτεχνεία, οικονομικές σχολές, φυσικομαθηματικές, παιδαγωγικά» δεν είναι απαραίτητο ότι θα ασκήσει τα αντίστοιχα επαγγέλματα. Άλλο οι σπουδές, άλλο το επάγγελμα. Εσύ ο ίδιος (σεμινάρια, μεταπτυχιακά) και το κράτος (reskilling) πρέπει να κάνετε κάθε φορά την προσαρμογή στις συνθήκες εργασίας – που σήμερα απαραιτήτως περνούν από το ιντερνετ

Τρίτο, η ανεργία. Σήμερα υπάρχει, και βασανίζει κυρίως όσους βρίσκονται κοντά στην είσοδο και κοντά στην έξοδο της αγοράς εργασίας. Όμως, δουλειές υπάρχουν. Στην Ευρώπη θα έχουμε έλλειμα εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας με ιντερνετικό αντικείμενο τα επόμενα χρόνια. Ομολογουμένως, αλλού, όχι στην Ελλάδα. Είναι όμως πια η Γερμανία εξωτερικό; Είναι όσοι εργάζονται σε άλλες χώρες της Κοινότητας μετανάστες; Με skype και online booking πάμφθηνων αεροπορικών εισιτηρίων; Μήπως πρέπει, σε παγκοσμιοποιημένο ιντερνετικό περιβάλλον, να αλλάξουμε την οπτική μας;

Αν ποτέ ο κύριος Καμπουράκης διαβάσει αυτό το κείμενο, απολογούμαι ήδη για την παραπάνω «επίθεση» στο άρθρο του. Τον ίδιο τον εκτιμώ, και το κείμενό του το χρησιμοποιώ ως αφορμή για να μιλήσω για τη νέα, τεχνολογική, πραγματικότητα. Ακριβώς επειδή έχει «πιάσει» σωστά την σκέψη του μέσου Έλληνα, είναι αυτή η σκέψη που πρέπει να αλλάζει. Να ενσωματώσει γρήγορα τις νέες συνθήκες – για το καλό όλων μας και για να μην πάει καμία γενιά χαμένη.